Hallo lieve vrienden en familie,

Nou, daar gingen we dan. Nadat we om 8 uur verzameld hadden op Schiphol met de mensen die we liefhebben, leverden we onze koffers in en konden we boarden. Er hing een gezellige sfeer, we hadden er zin in en hoefden niet langer te wachten tot we in Oeganda zouden zijn. De reis zou maar liefst ruim 10 uur duren. De één vulde de tijd met Angry Birds, waar een ander drie films achtereenvolgens bekeek. Het is maar net waar je interesses liggen hè.

Jaja, we waren geland in Entebbe en ons visum werd gecontroleerd. Vele vingerafdrukken, handtekeningen en pasfoto’s verder, denk je eindelijk de bus in te kunnen stappen. Niets is minder waar, want het was tijd om onze krachten te bundelen. 25 koffers werden van de kofferband gevist. Eenmaal buiten kregen we een warme omhelzing van William en Event, van de Real Shepherd School. Ondanks dat we niet werden opgehaald door Brouwer Tours, stapte we in een enig busje. Knus, net groot genoeg, maar de airco was zeker wel aanwezig. Zo begon onze reis zeer voorspoedig!

Door het donker en over veel hobbelige wegen kwamen we eindelijk aan bij het Gorilla Guest House, onze hostel. Om 01:00 stapten we ons geliefde busje uit en zochten we onze slaapkamers op. Hier dropten we onze bagage en gingen we een colaatje drinken bij de bar. Nadat we de dag hadden afgesloten met elkaar was het de hoogste tijd om te gaan slapen.

Het was een kort nachtje, maar klagen deden we niet, want er stond om 9:00 een heerlijk ontbijtje voor ons klaar. Nadat we een heerlijk omeletje achter de kiezen hadden geschoven, stapten we wederom ons busje in. De trip van 2 uur, die maar liefst 5 uur duurde was van start gegaan. Verschillenden dorpen, mensen en natuur kwamen voorbij. We zagen Oeganda eindelijk in het daglicht. De eerste stop was hard nodig, want de benen moesten nodig gestrekt worden. Na 10 minuten was dat wel gelukt, maar ondertussen waren Jochem en David ‘even’ geld wisselen. Dit duurde een goede 45 minuten. Gelukkig waren we vervolgens wel 2.5 miljoen Chile rijker. Het was apart om te merken dat we als buitenlanders zo opvielen. Verschillende mensen wezen, keken ons aan en wilden hun spullen aan ons verkopen. We konden in ieder geval al wel wennen aan deze cultuur. Gedurende de rit kwamen we ook langs de evenaar. Omdat we toch al als toeristen gezien werden, hebben we hier nog even onze fotomomentjes gepakt.

Nog een half uurtje rijden en we waren er.

Al die kinders verwelkomden ons toen we met de bus aankwamen. En we kunnen jullie vertellen, dat was echt geweldig en tegelijkertijd vrij onverwacht. Dat maakte het zo leuk! Dansen, zingen, trommelen. Een lach op onze gezichten verscheen die er niet meer afging. We namen buiten plaats in de schoolbanken en het feest ging verder. De kinderen hadden verschillende dansjes en liedjes voor ons voorbereid, we hebben zeker wel een uur mogen toekijken! Meiden in prachtige rokken waren aan het schudden met de heupjes, jongens zongen vol enthousiasme mee en docenten deden trots mee op de trommels. We stelden onszelf voor en maakten kennis met de rest van de docenten en kinderen. We merken allemaal dat we dankbaar mogen zijn dat we hier een handje mogen helpen, omdat we hier zo welkom zijn.

Die avond werden slaapkamers verdeeld en gingen we voor het eerst douchen en naar de wc. Het enige wat we daarover willen zeggen is dat dat gewoon nog even oefenen is, haha. De volgende morgen kwam iedereen fris en fruitig het bed uit, waarna we aan het ontbijt zijn gestart. Om 10.00 uur zijn we vertrokken richting de kerk. Na een rit van 3 minuten stapte we een al volop draaiende kerk binnen (de kerk start hier namelijk ook op stipt 10.00 uur). Het is een dienst geweest met vele indrukken, zang en dans. En wat was het leuk om aan het dansen mee te mogen doen. Ook wij hebben nog een uitgebreid moment gekregen om onszelf voor te stellen en hebben daaraan sluitend 2 nummers a-capella voorgedragen met geweldige ondersteunende dansbewegingen die veel los maakte bij de community, haha. Een dienst van jawel 4 uur, waarvan het grootste gedeelte met een Ugandees accent werd vertaald naar het Engels, helemaal top. Toch fijn om een kwart van de mooie boodschap mee te hebben gekregen. Na afloop van de dienst kwamen veel mensen ons begroeten en wilde ze nog even snel een foto meepakken.

Momenteel zijn we de kindjes het woordje ‘joehoe!’ aan het leren en de nodige liedjes en dansjes. Nou, leuk dat ze het vinden! Tegelijkertijd leren ze ons dansen met de heupen en lachen ze ons toe (of uit haha). Wat halen zij toch veel vreugde uit de kleinste dingen. Zouden wij een voorbeeld aan kunnen nemen, niet?

Vanaf morgen zullen we gaan beginnen met bouwen, het echte werk zal dan gaan beginnen. We gaan ons best doen!

Super leuk dat jullie op deze manier met ons meereizen.

Een gezegende zondag voor jullie allemaal!

Liefs van ons! Joehoeee!