Een hele goedemorgen, -middag of -avond aan u allen,

Wat fijn dat u weer de tijd neemt om onze blog te lezen! Vorige keer sloten we af met het laten maken van kledingstukken en het zien van het slachten van een kip. Nou lieve mensen, er zijn de afgelopen dagen weer nieuwe en speciale dingen gebeurd.

De harde werkers op de bouw zouden deze dagen het dak erop zetten. Aangezien wij daar niet de kennis voor hebben en dus deze dagen niet meer zo veel konden betekenen in de bouw, kwamen we met een nieuw plan. Het schilderen van de muren rondom de kinder-wc en de keuken. Lotte en Julia mochten een schets maken, terwijl de anderen de muren lekker in het grondverf zouden zetten. Dan denk je dat makkelijk te kunnen doen, maar die stank van die kinder-wc is werkelijkwaar onverdraaglijk.. Desalniettemin werd er hard gewerkt en was de grondverf binnen een ochtend gedaan.

Die middag mochten we wederom gezinnen bezoeken die om diverse redenen het niet makkelijk hebben. Dit keer konden Janey en Lotte ook mee! Het eerste gezin waar we kwamen was een vrouw met twee kinderen, waarvan één kind niet meer naar school kon omdat het schoolgeld verhoogd was. Dit raakte ons heel erg. Door het extra opgehaalde geld hebben wij dit andere kind kunnen helpen door een jaar schoolgeld te betalen. Een klein gebaar, maar voor hun een groot geschenk. Het tweede huis dat wij bezochten was een oudere, alleenstaande man ergens in the middle of nowhere. Erg triest gezicht, zeker als je vervolgens hoort dat zijn vrouw en kinderen hem verlaten hebben en hij er nu helemaal alleen voor staat. Toch hebben wij deze man een hart onder de riem proberen te steken, doormiddel van een gebed en een doos met eten en verzorgingsmiddelen, dat we ook bij de andere gezinnen geven. Het derde en laatste gezin dat we die dag mochten bezoeken, bestond uit een dove vrouw met zeven kinderen. Tot vorig jaar woonde ze met z’n achten in een krappe, armoedige tent. De groep die hier vorig jaar was had extra geld opgehaald om voor haar en haar kinderen een nieuw en stevig huis te bouwen. William heeft vorig jaar naar aanleiding van deze trieste woonomstandigheden zijn eigen bouwprojecten op de school stil gezet om dit huis zo snel mogelijk te kunnen realiseren. Het resultaat mag er wezen! Ze heeft nu een slaapkamer voor haar en haar kinderen met een ruime woonkamer. Deze middag merkten we hoe betrokken William is bij zijn gemeenteleden en niemand uit het oog verliest. Naast het geven van de doos met eten en verzorgingsmiddelen hadden we ook twee matrassen voor de kinderen meegebracht. Het is niet in woorden uit te drukken hoe gelukkig ze hiermee waren! Dat gaf ons ook een geweldig gevoel.

We hebben de dag mooi afgesloten en voor je het weet is de volgende dag aangebroken. Eén die in teken stond van het verder verven van de keuken en de wc. De bovenste helft zou lichtblauw geverfd worden, de onderste helft zwart. De kwasten en rollers werden weer tevoorschijn gehaald en met goede moed begonnen we de dag. Het verven ging snel, iedereen was hard bezig! Nadat alles was geverfd, begonnen Lotte en Julia met het schetsen op de muur. Dat was wel een tikkeltje moeilijker, omdat het met krijt moest gebeuren. Plotseling verscheen er een donkere wolk boven onze hoofden. Het zal toch niet zo zijn? Nadat het 2 weken niet had geregend, kwam het binnen de kortste keren met bakken uit de lucht. Het leverde een mooi plaatje op, want de kids hier wisten gelijk wat er moest gebeuren. Zoveel mogelijk regenwater verzamelen. Alle emmers kamen te pas en velen van ons besloten te helpen. Het eindigde uiteindelijk in een watergevecht, dus we hebben ons wel vermaakt! Helaas was de regenbui niet al te best voor de schets die Lotte en Julia op de muur gezet hadden (met krijt), die was volledig weggevaagd. Nogal zuur, haha, maar goed, morgen een nieuwe dag.

Die avond werd het kampvuur aangestoken en hebben we met de docenten van alles uitgewisseld over de cultuur van Oeganda en Nederland, onder het genot van een colaatje. Was een hele mooie en gezellige avond, waarbij we de docenten nog beter hebben leren kennen.

Donderdag zou een andere school op bezoek komen. Er stonden verschillende dingen op het programma. Een debat, muziek, een quiz en een sporttoernooi. Het debat de stelling: ‘Modern technology has brought more harm than good’. Een interessante stelling, maar omdat we vorige week vrijdag precies hetzelfde debat hadden bijgewoond, duurde het dit keer voor ons gevoel vrij lang. The Real Shepherd School heeft het debat wel gewonnen! Vervolgens kregen we verschillende Afrikaanse dansen en opvoeringen te zien. Het blijft ons elke keer weer verbazen wat een losse heupjes deze mensen hebben en hoe goed mensen kunnen trommelen, prachtig om te zien! De helft van de groep ging mee naar het sporttoernooi waar Niels als scheidsrechter mocht spelen en Mac en Rutger als grensrechters.. Lotte, Jeannelle en Julia waagde nog een poging tot het maken van de schets Buienradar gaf aan dat het vandaag wel droog zou blijven.. Nou gut, alles opnieuw opgemeten en geschetst, dus die donderdag kon het schilderen voort worden gezet. Nadat de rest terugkwam van het sporten, hebben we met z’n allen de kwast erbij gepakt.

VRIJDAG

Vrijdag begonnen we de dag heerlijk op z’n Hollands met een potje Bingo. Sandra, Diane en Lotte hadden een thuis een potje Bingo georganiseerd voor de kinderen. Maar in plaats van nummertjes hadden ze typisch Hollandse plaatjes op Bingokaarten gezet. De kinderen vonden het prachtig en bij elk plaatje dat ze door konden krassen was het weer een groot feest. Als ze Bingo hadden mochten ze naar voren komen en een cadeautje uit komen kiezen. Het was een vrolijke ochtend!

Daarna mochten we weer eens een sportochtend gaan voorbereiden. Dit was uiteraard weer een chaos, maar wel een erg leuke chaos. De kinderen waren weer heerlijk enthousiast en klaar om weer een ochtend te strijden. Er was weer een bootcampgedeelte, een estafettebaan (met meer chaos dan ooit), een mislukte poging tot tikkertje, een voetbalspel dat door de rest van de spellen heen ging. Oftewel, een georganiseerde chaos.

Hierna was de planning om weer te gaan schilderen, maar aan het einde van het sportuur kwam er weer een regenbui opzetten. Dus we hadden nog even de tijd om bij te komen van de chaos en toen het droog werd zijn we weer doorgegaan met het afmaken van de muur. Dit hebben we gedaan tot een uur of 5, want toen gingen we naar de gevangenis. De gevangenis was totaal niet wat we verwacht hadden. Deze gevangenis was meer een re-socialisatieplek. Het gaat in deze gevangenis ook niet om grote vergrijpen. Wat wel heel mooi was, is dat de focus echt lag op het helpen om deze mensen weer goed de samenleving in te krijgen.
Hierna zijn we weer doorgegaan met het afschilderen van de muur.

Onze reis is bijna ten einde en daarom willen we jullie ontzettend bedanken voor het lezen van onze blogs en de leuke reacties! Komende dinsdag zullen we in de ochtend weer aankomen op Schiphol. De afgelopen twee weken hebben we mooie, moeilijke, bijzondere en grappige dingen meegemaakt. Wij, als groep, zijn dichter naar elkaar toegetrokken en hebben prachtige momenten met elkaar mogen delen. Elke dag stonden we op met een lach, omdat we wisten dat we in Afrika waren en mooie dingen mochten doen voor de mens in de naam van God. We hebben genoten van al die lieve kinderen hier, de gezellige en geïnteresseerde docenten. William en Sarah hebben ontzettend goed voor ons gezorgd en we kunnen ze niet vaak genoeg bedanken!

Mensen hier hebben een hart van goud.

Tot dinsdag lieverds!